Choroba Leśniowskiego-Crohna zaliczana jest do grupy tak zwanych nieswoistych zapaleń jelit. Przyczyną występowania stanu zapalnego jest między innymi zaburzenie równowagi flory bakteryjnej. Najczęściej dotyka osoby mieszkające w krajach rozwiniętych, które doświadczają silnego stresu. Występuje głównie u ludzi w wielu 20-40 lat, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.
Przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna
Na rozwój choroby Leśniowskiego-Crohna wpływa kilka różnych czynników, chociaż przyczyny występowania tego schorzenia nie zostały dokładnie zbadane. Do przyczyn występowania choroby zaliczane są czynniki autoimmunologiczne, które są związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem układu odpornościowego. Schorzenie ma także podłoże genetyczne, a skłonności do jego występowania dziedziczone jest po rodzicach lub dziadkach. Rozwojowi dolegliwości sprzyja także stres, przyjmowanie antybiotyków, antykoncepcja hormonalna, nieprawidłowa dieta, brak aktywności fizycznej.
Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna
Symptomy tego schorzenia często mają postać zbliżoną do objawów zespołu jelita drażliwego lub wrzodziejącego zapalenia jelita. Charakterystyczne dolegliwości to osłabienie, utrata masy ciała, podwyższona temperatura. Chory odczuwa ból po prawej stronie brzucha, który może przypominać objawy zapalenia wyrostka robaczkowego. Chorobie Leśniowskiego-Crohna towarzyszą także inne uciążliwe symptomy takie jak wzdęcia, a także ropnie, szczeliny lub przetoki w okolicach odbytu.
Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna
Niestety jest to schorzenie nieuleczalne, jednak można stosować metody, które pozwalają na skuteczne łagodzenie objawów i zwiększanie jakości życia. Bardzo duże znaczenie ma odbudowanie prawidłowej flory bakteryjnej jelita. W ten sposób można przedłużyć okresy remisji i zapobiegać nieprzyjemnym symptomom. Nawet jeśli objawy choroby ustąpią, nie należy zaprzestać stosowania terapii. Brak właściwego leczenia może prowadzić do wystąpienia groźnych powikłań w postaci perforacji jelita, zapalenia stawów, przetoki, raka jelita grubego i krwotoku w jelitach.
Leczenie wybierane jest na podstawie rozmieszczenia stanów zapalnych oraz stadium zaawansowania choroby. Zazwyczaj stosuje się sterydy, wlewki doodbytnicze oraz czopki. Chorzy powinni szczególnie dbać o swoje zdrowie i zwracać uwagę na przestrzeganie odpowiedniej diety. Dobre efekty przynosi również stosowanie suplementów diety, których zadaniem jest odbudowywanie prawidłowej mikroflory bakteryjnej, stanowiącej naturalną ochronę przed stanami zapalnymi.